„Kompleksowa Ochrona Żubra w Polsce” – podsumowanie Projektu
W Supraślu zakończyła się konferencja naukowa podsumowująca projekt: „Kompleksowa Ochrona Żubra w Polsce”. Tematem konferencji są rezultaty projektu realizowanego przez SGGW, 25 jednostek Lasów Państwowych i Białowieski Park Narodowy. Żubr europejski zwany też nizinnym jest gatunkiem z rodzaju wołowatych. Zasiedla on głównie lasy mieszane oraz lasy z podmokłymi polanami. Największa jego populacja występuje w Puszczy Białowieskiej, stanowi blisko połowę żubrów występujących na wolności w Polsce. Pozostałe obszary występowania wolnych żubrów to Bieszczady, Puszcza Knyszyńska, Puszcza Borecka, rejonie Mirosławca, Drawska Pomorskiego, Człopy oraz Trzcianki. Gatunek żubra europejskiego wykształcił się około 120 tysięcy lat temu w wyniku skrzyżowania się żubra pierwotnego i tura. Żubry nizinne w Polsce w wyniku intensywnego kłusownictwa i działań wojennych (1939-1945) zostały całkowicie wytrzebione. Obecnie występujące na wolności osobniki zostały odtworzone z żubrów trzymanych w niewoli.
Kompleksowa ochrona żubra w Polsce to:
- monitorowanie liczebności i stanu zdrowotnego zwierząt;
- monitorowanie rozmieszczenia;
- poprawa siedlisk naturalnych;
- obsługa stad wolnych, w tym profilaktyka i opieka lekarsko-weterynaryjnej;
- łagodzenie sytuacji konfliktowych (na styku człowiek-zwierzę) związanych z obecnością żubrów m.in. poprzez dzierżawę łąk na obrzeżach BPN;
- edukacja społeczeństwa:
- zapobieganie szkodom powodowanym przez żubry,
- opracowanie i rozpowszechnienie sposobów zachowania się w przypadku napotkanych osobników;
- poprawa lub zachowanie naturalnej bazy pokarmowej dla osobników przebywających na wolności;
- remonty infrastruktury służącej hodowli żubrów;
- poprawa struktury genetycznej żubrów żyjących zarówno w niewoli jaki i na wolności poprzez wprowadzenie do stad osobników z hodowli stanowiących rezerwę genetyczną.
