W dniach 19. i 20. marca 2021r. gościliśmy na Wydziale właścicieli firmy HoneyLab Teper & Waś (https://www.honeylab.pl/): Panią dr Ewę Waś oraz Pana dr Dariusza Tepera – specjalistów z zakresu jakości produktów pszczelich. Goście uczestniczyli w zajęciach z przedmiotu „Wykorzystanie produktów pszczelich” dla studentów III roku studiów stacjonarnych oraz studentów IV roku studiów zaocznych kierunku Zootechnika. Pani dr Ewa Waś przedstawiła prezentację „Badania jakości wosku pszczelego”. Wyjaśniła studentom jak wartościowym i niedocenianym produktem pszczelim jest wosk, omówiła również problemy dotyczące zafałszowania wosku pszczelego w Polsce, UE i na świecie. Zapoznała studentów z aktualnymi metodami laboratoryjnymi stosowanymi do badania jakości tego produktu. Następnie Pan dr Dariusz Teper przybliżył studentom dział botaniki zajmujący się badaniami spor, w tym ziaren pyłku – palinologia. Omówił i zademonstrował metodykę analizy pyłkowej miodu – badania potwierdzającego botaniczne i geograficzne pochodzenie miodu, dokładnie tłumacząc cele zastosowania tej metody. Zwrócił również uwagę na prawne skutki nieprecyzyjnych a obowiązujących wymagań dotyczących minimalnego procentowego udziału pyłku przewodniego w miodzie.

W imieniu studentów składamy serdeczne podziękowanie Pani dr Ewie Waś oraz Panu dr Dariuszowi Teperowi za poświęcony czas, przybliżenie studentom cennej i fachowej wiedzy w bardzo przystępny sposób, a także za uatrakcyjnienie zajęć z przedmiotu „Wykorzystanie produktów pszczelich”.

W dniu 13 lipca 2020r. odbyło się uroczyste otwarcie nowego budynku Samodzielnej Pracowni Pszczelnictwa imienia Pana Prof. dr hab. Zygmunta Jasińskiego i odsłonięcie pamiątkowej tablicy. Pamiątkowa tablica jest godną formą uhonorowania działalności Pana Prof. dr hab. Zygmunta Jasińskiego na rzecz Samodzielnej Pracowni Pszczelnictwa, Instytutu Nauk o Zwierzętach i całej Uczelni oraz Jego licznych zasług. Pan Profesor był niekwestionowanym autorytetem z zakresu pszczelnictwa, wybitnym naukowcem, specjalistą w dziedzinie biologii rozrodu pszczół, cenionym pedagogiem i wychowawcą wielu pokoleń młodzieży akademickiej, zasłużonym, wieloletnim pracownikiem Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, w latach 1996-2009 pełnił funkcję kierownika Pracowni Pszczelnictwa. Licznych gości, w tym członków Senatu SGGW, nauczycieli akademickich i pracowników Instytutu Nauk o Zwierzętach, budowniczych przybyłych na uroczystość przywitała Pani Prof. dr hab. Wanda Olech-Piasecka – Dyrektor Instytutu Nauk o Zwierzętach SGGW, która przedstawiła sylwetkę Profesora Zygmunta Jasińskiego i jego dorobek naukowy oraz przywołała wspomnienia z Nim związane. Głos zabrał również Rektor SGGW Prof. dr hab. Wiesław Bielawski, który opisał Profesora Zygmunta Jasińskiego jako wyjątkowego człowieka, szlachetnego, otwartego na innych, szczerego, życzliwego, zwłaszcza dla młodych ludzi, pełnego pasji pszczelarskiej i łowieckiej. Pani dr hab. Beata Madras-Majewska, prof. SGGW – kierownik Samodzielnej Pracowni Pszczelnictwa INZ SGGW podkreśliła, że nowy budynek będzie dobrze służył przez długie lata i wpłynie na poprawę bezpieczeństwa pracy. Praca w nowych standardach pozwoli rozszerzyć badania naukowe z zakresu pszczelnictwa, co umożliwi uczelni dalszy rozwój i realizację nowych zadań. Nowy budynek Samodzielnej Pracowni Pszczelnictwa, w którym swoją siedzibę będzie miało także Międzywydziałowe Koło Aves – to doskonała baza do pracy dydaktycznej i naukowej. Pracownicy, studenci, doktoranci, dyplomanci oraz praktykanci będą mieli możliwość pracy i nauki w komfortowych warunkach, co ułatwi zdobywanie wiedzy. Na zdjęciach upamiętniono odsłonięcie tablicy i zwiedzanie budynku przez gości uczestniczących w uroczystości.

Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych w 2018r. ustanowiło 20 maja Światowym Dniem Pszczoły. Celem tej inicjatywy było podkreślenie stale aktualnego znaczenia pszczół dla rolnictwa i produkcji żywności oraz zwrócenie uwagi na zagrożenia, które ograniczają populację tych owadów.  Z raportu przygotowanego przez zespół ekspertów  pt.„Biznes na rzecz bioróżnorodności” wynika, że głównym zagrożeniem dla pszczół jest utrata siedlisk, następująca w wyniku zmian w użytkowaniu terenu. Stale rosnąca powierzchnia miast i areału upraw, gęsta zabudowa terenu, częste koszenie trawników i łąk niesprzyjają tym owadom. Dodatkowo, negatywny wpływ mają powszechnie stosowane środki ochrony roślin i nawozy, patogeny, gatunki inwazyjne, zanieczyszczenie środowiska i zmiany klimatu. Pszczoły i inne owady zapylające odgrywają kluczową rolę w naszym ekosystemie. Szacuje się, że w Polsce praca pszczół jest warta ponad 4 mld zł rocznie, na świecie – 153 mld euro. Wśród 300 głównych gatunków roślin uprawnych świata około 84% stanowią rośliny zapylane przez owady (entomofilne). Pszczołom zawdzięczamy owoce, liczne warzywa i przyprawy, a także wiele roślin pastewnych, którymi żywią się zwierzęta gospodarskie. Skala produkcji upraw zależnych od zapylaczy wzrosła przez ostatnie 50 lat o 300 proc., czyniąc tym samym nasze życie niezwykle zależnym przede wszystkim od pszczół. W SGGW badania dotyczące ochrony i zachowania pszczół, wychowu i sztucznego unasieniania matek, gospodarki pasiecznej oraz biologii trzmieli i pszczół samotnic prowadzą naukowcy z Samodzielnej Pracowni Pszczelnictwa Instytutu Nauk o Zwierzętach. W położonej na terenie kampusu SGGW pasiece znajduje się 60 uli, w których utrzymywane są trzy podgatunki pszczoły miodnej: włoska Apis mellifera ligustica, kraińska A. m. carnica i kaukaska A. m. caucasica. _{^{(na podstawie materiałów SGGW)}}

Nasz Kolega, mgr inż. Zbigniew Kamiński, pracownik Samodzielnej Pracowni Pszczelnictwa Instytutu Nauk o Zwierzętach SGGW i właściciel Pasieki Zbyszkowej w Ogólnopolskim Konkursie Pszczelarza 2019r. organizowanym przez Fundację Edukacji Ekonomicznej i Rozwoju Obszarów Wiejskich we współpracy z Polskim Związkiem Pszczelarskim otrzymał zaszczytny tytuł PSZCZELARZA 2019 Roku w kategorii miód pszczeli sekcyjny. Serdecznie gratulujemy i życzymy dalszych sukcesów. Miód sekcyjny cieszy się coraz większym zainteresowaniem konsumentów. Jest spożywany od wieków, kiedy nie było jeszcze miodarek i wyciskarek do miodu, szczególnie popularny w Rosji i Nepalu. Miód sekcyjny jest naturalnym miodem gromadzony przez pszczoły w ładnie odbudowanych i niezaczerwionych plastrach. Miód taki pozostaje przez dłuższy czas nieskrystalizowany (oczywiście zależne jest to również od jego gatunku). Zaletą tego miodu jest również duża zawartość olejków eterycznych, które ulatniają się częściowo podczas normalnego miodobrania. Konsument, widząc taki miód w plastrze, jest pewny jego naturalnego pochodzenia. Istnieje wiele metod pozyskania miodu sekcyjnego, przy czym najprostszym sposobem jest zwykła ramka z węzą wstawioną do miodni, która zostanie odbudowana przez pszczoły. Po wypełnieniu ramki miodem i zasklepieniu, można ją wyjąć delikatnie, wyciągając drucik, a następnie pokroić na odpowiadające pszczelarzowi kostki. Metoda ta jest jednak pracochłonna, wymaga również odpowiedniego przygotowania, także jeśli chodzi o odpowiednie pudełka do miodu. Zdaniem pszczelarzy najlepszy miód sekcyjny pozyskuje się od pszczoły kaukaskiej, ze względu na białawy mokry zasklep, który bardzo ładnie prezentuje się na pozyskanym plastrze (autor Piotr Szyszko).

W dniach 8-9.02.2020r. odbyła się na terenach obiektów sportowych SGGW Wystawa Kur Ozdobnych organizowana przez Związek Hodowców Drobiu Rasowego „Gallus”. Była to doskonała okazja do podkreślenia wkładu kultury europejskiej w hodowlę drobiu na przestrzeni wieków. Była to wystawa jubileuszowa, fetująca 20-lecie związku „Gallus”. Na wystawie jak co roku prezentowano kury rodem z całego świata, m.in. z Chin, Japonii, Indonezji, Anglii, Niemiec, Holandii, Indii i wielu jeszcze innych krajów. Można było podziwiać najmniejsze kury świata, jakimi są m.in. Seramy, Szabo oraz Sebritki – o niepowtarzalnym rysunku upierzenia czy kury Jedwabiste o miękkiej, futrzastej strukturze upierzenia. Dla kontrastu, niezwykle ciekawie prezentowały się największe kury świata – olbrzymy, do których należą Brahmy, Kochiny o masie ciała ok. 7 – 10 kg. Poza wymienionymi ptakami, hodowcy przedstawili piękną kolekcję wyśmienicie umięśnionych bojowców o posępnym spojrzeniu i „gołębim sercu” oraz śpiewające rarytasy wśród kur – ptaki charakteryzujące się niepowtarzalnym talentem – Ayam Ketawa. Wystawa adresowana była do młodych i doświadczonych naukowców, hodowców oraz miłośników tych ptaków z Polski i zagranicy. Na wystawie pokazano ok. 800 szt. ozdobnych kur ocenionych przez sędziów z Niemiec, Belgii, Słowenii i Słowacji. Jak co roku, wystawę obejrzało bardzo wielu rodziców z dziećmi. Szczególnym zainteresowaniem dzieci cieszyła się woliera z kurczętami i małymi przepiórkami.

Zdjęcia: mgr Marta Kołnierzak

123►

Zaproszenie na wydarzenia organizowane przez Sekcję Zoopsychologiczną w najbliższych miesiącach:

w dniu 21.02.2020r. : https://facebook.com/events/s/spotkanie-z-marcinem-z-lasu/559752047952683/

w dniu 6.03.202r. : https://facebook.com/events/s/co-twoj-kon-probuje-ci-powiedz/1503539169805065/?ti=as

W dniu 9 grudnia 2019r. po raz pierwszy obchodziliśmy Święto naszego Wydziału. Patronem święta była Pani Profesor dr hab. Maria Joanna Radomska. Rozpoczęliśmy od wysłuchania wykładu Pani dr hab. Elżbiety Martyniuk, prof. SGGW, która przedstawiła sylwetkę Pani Prof. Marii Joanny Radomskiej. Pani Profesor urodziła się 9 grudnia 1925r. w Warszawie w rodzinie inteligenckiej. W okresie wojny była żołnierzem Armii Krajowej. Studia Wyższe ukończyła na Wydziale Rolniczym SGGW w 1950r. Od 1962r. pracowała w SGGW, pełniąc funkcję prodziekana, a następnie dziekana Wydziału Zootechnicznego (1966-72). W 1979r. została mianowana profesorem zwyczajnym. Była Rektorem SGGW w latach 1981-87, co było ogromnym wyróżnieniem, bo po raz pierwszy w Polsce kobieta pełniła tak wysoką funkcję na uczelni. Był to niezwykle trudny okres w naszych dziejach, skutkiem wprowadzenia stanu wojennego były m.in. internowania pracowników i studentów. Pani Rektor wielokrotnie przyczyniła się do uwolnienia uwięzionych. Głównymi kierunkami pracy badawczej Prof. M. Radomskiej były genetyka i hodowla zwierząt, szczególnie owiec. Była szanowanym, cenionym i lubianym wykładowcą. Jej dorobek naukowy obejmuje m.in. 47 rozpraw, 13 podręczników i skryptów, 12 ekspertyz i prac projektowych, wypromowała wielu doktorów. Za swoją działalność była wielokrotnie nagradzana i wyróżniana m.in. Krzyżem Armii Krajowej, Krzyżem Walecznych, Odznaką Grunwaldzką, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Profesor Maria Joanna Radomska zmarła 23 czerwca 2012r.

Radośnie przeżywaliśmy Święto naszego Wydziału, studenci i pracownicy mieli przebrania lub elementy ubioru z motywem zwierzęcym, na osłodę były cukierki krówki.

https://youtu.be/CeDWdqSW4tY

Od wielu lat w połowie maja społeczność Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego zaprasza mieszkańców Ursynowa, kandydatów na studia, absolwentów i wszystkich miłośników nauki w swoje progi. Tegoroczne Dni SGGW odbyły się 17 i 18 maja, i jak co roku obfitowały w pokazy, wykłady, warsztaty i inne wydarzenia.

Najdonioślejszym punktem obchodów Dni SGGW było nadanie tytułu doktora honoris causa osobom zasłużonym dla uczelni. W tym roku otrzymał go Pan Prof. D. Sc. Andrzej Chwalibóg z Uniwersytetu w Kopenhadze, uroczystość odbyła się w dniu 17 maja 2019r. o godz. 11.00 do Auli Kryształowej SGGW.

Dni SGGW to przede wszystkim możliwość udowodnienia w atrakcyjny sposób dzieciom, młodzieży i dorosłym, że nauka nie musi być nudna. Podczas dwudniowego pikniku studenci i naukowcy w przystępny sposób pokazali, jak studiuje się na poszczególnych wydziałach, jak przeprowadza się badania naukowe i w jaki sposób ich efekty wykorzystujemy w codziennym życiu. Możliwość sprawdzenia, jakie możliwości daje praca z uczelnianą infrastrukturą, to gratka nie tylko dla licealistów, lecz także dla wszystkich osób zainteresowanych światem, w tym tych najmłodszych.

Tegoroczny patron Dni SGGW, Samorząd Studentów, postawił sobie za cel przypomnieć, że studia to możliwość połączenia pasji do nauki z pasją do życia towarzyskiego. Można było odpocząć w strefie chilloutu na leżakach, wziąć udział w grach planszowych i zabawach plenerowych, dowiedzieć się, jak działają uczelniane organizacje studenckie, a nawet odwiedzić jedyny w swoim rodzaju escape room SGGW i dowiedzieć się więcej o tajemnicach rektoratu.

Wydział Nauk o Zwierzętach jak co roku zadbał o to, żeby na kampusie nie zabrakło zwierząt. W minizoo pojawiły się zwierzęta gospodarskie, m.in. kozy, owce i osioł, na trawniku przed pałacem mimo deszczowej pogody odbyły się pokazy wyszkolenia psów policyjnych i ratowniczych. Można było obejrzeć płazy i gady, króliki (Stowarzyszenie Pomocy Królikom), fretki. Konkursy i porady dla miłośników zwierząt towarzyszących i gospodarskich dotyczyły dobrostanu zwierząt. Wszystkie Koła Naukowe działające na naszym Wydziale aktywnie uczestniczyły w tegorocznych Dniach SGGW. Wystawę fotografii „Fauna Mazowsza” autorstwa Marco Jaxa i Anny Jaśkiewicz-Rojko oglądaliśmy w holu Auli Kryształowej. W dniu 17 maja, na naszym Wydziale odbyła się konferencja Warunki utrzymania a dobrostan zwierząt laboratoryjnych”. W trakcie Dni SGGW (18 i 19 maja) odbyły się Międzynarodowe Dni Akwarystyczne (budynek 23). W dwustu zbiornikach akwariowych wielu gości podziwiało zwierzęta oraz rośliny słodkowodne i morskie, odbyły się także mistrzostwa krewetek ozdobnych.

12►