Myszarnia naszej Katedry powstała w 1966 r. niemalże równolegle z powstaniem Zakładu Genetyki Zwierząt. Początkowo mieściła się w maleńkim budyneczku obok Pałacu w Brwinowie (gdzie była siedziba Zakładu Genetyki). W tym czasie nie było odpowiednich klatek, więc pierwsze zwierzęta były utrzymywane w drewnianych klatkach z drucianą pokrywą, potem (wtedy jeszcze) dr T. Sławiński wymyślił, aby wykorzystać gospodarcze pudełka plastikowe, w których w pokrywie wycinany był wierzch i wtapiana metalowa siatka. Pierwsze myszy zostały sprowadzone z Centrum Badań Ekologicznych PAN: myszy A/St, BALB/c i C57BL/6 oraz z Centrum Onkologii: BN/a. Zwierzęta te stanowiły bazę do wyprowadzenia stada outbred, a następnie rozpoczęcia selekcji w kierunku myszy lekkich (L) i ciężkich (C). W 2004 roku zwierzętarnia została przeniesiona do pomieszczeń, który obecnie zajmuje, przygotowanych wg projektu opracowanego przez prof. dr hab. E. Wirth-Dzięciołowską. Od początku istnienia Zwierzętarnia służyła zarówno celom dydaktycznym, jak i badawczym. Początkowo prowadzono wyłącznie hodowlę myszy i doświadczenia selekcyjne na tym gatunku, w miarę potrzeby rozpoczęto także hodowlę i badania innych gatunków gryzoni.

Obecnie w systemie konwencjonalnym utrzymywanych jest około 450 myszy (linie selekcyjne L i C, kolorowe) oraz 50 myszoskoczków mongolskich. Myszy linii L (lekka) i C (ciężka) są selekcjonowane przeciwstawnie na masę ciała w 21 dniu życia nieprzerwanie od 50 lat (144 pokolenie). System kojarzeń tych myszy ukierunkowany jest na minimalizację inbredu, tak aby zachować jak największą zmienność genetyczną. Na myszach z tych linii prowadzone są badania dotyczące procesów starzenia się organizmu, zaburzeń płodności oraz behawioralne. Myszy kolorowe (kilkanaście odmian barwnych) i myszoskoczki utrzymywane są głownie dla celów dydaktycznych i badań behawioralnych