Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych w 2018r. ustanowiło 20 maja Światowym Dniem Pszczoły. Celem tej inicjatywy było podkreślenie stale aktualnego znaczenia pszczół dla rolnictwa i produkcji żywności oraz zwrócenie uwagi na zagrożenia, które ograniczają populację tych owadów.  Z raportu przygotowanego przez zespół ekspertów  pt.„Biznes na rzecz bioróżnorodności” wynika, że głównym zagrożeniem dla pszczół jest utrata siedlisk, następująca w wyniku zmian w użytkowaniu terenu. Stale rosnąca powierzchnia miast i areału upraw, gęsta zabudowa terenu, częste koszenie trawników i łąk niesprzyjają tym owadom. Dodatkowo, negatywny wpływ mają powszechnie stosowane środki ochrony roślin i nawozy, patogeny, gatunki inwazyjne, zanieczyszczenie środowiska i zmiany klimatu. Pszczoły i inne owady zapylające odgrywają kluczową rolę w naszym ekosystemie. Szacuje się, że w Polsce praca pszczół jest warta ponad 4 mld zł rocznie, na świecie – 153 mld euro. Wśród 300 głównych gatunków roślin uprawnych świata około 84% stanowią rośliny zapylane przez owady (entomofilne). Pszczołom zawdzięczamy owoce, liczne warzywa i przyprawy, a także wiele roślin pastewnych, którymi żywią się zwierzęta gospodarskie. Skala produkcji upraw zależnych od zapylaczy wzrosła przez ostatnie 50 lat o 300 proc., czyniąc tym samym nasze życie niezwykle zależnym przede wszystkim od pszczół. W SGGW badania dotyczące ochrony i zachowania pszczół, wychowu i sztucznego unasieniania matek, gospodarki pasiecznej oraz biologii trzmieli i pszczół samotnic prowadzą naukowcy z Samodzielnej Pracowni Pszczelnictwa Instytutu Nauk o Zwierzętach. W położonej na terenie kampusu SGGW pasiece znajduje się 60 uli, w których utrzymywane są trzy podgatunki pszczoły miodnej: włoska Apis mellifera ligustica, kraińska A. m. carnica i kaukaska A. m. caucasica. _{^{(na podstawie materiałów SGGW)}}